اگر سر تا به پایم را ببوسی
ز خاطر کی برم نامهربانی
دل آشویم ازین بگذشته ی تلخ
نمی خواهم که برگردی جوانی
شنید و ناشنیدن شد بهانه
که تا از هم نپاشد آشیانه
به او گفتم که تو نامهربانی
بگفتا هست اشکال جوانی
چنان کردی که میسوزم هنوزم
نمی بخشم تو را چو سینه سوزم
ندارم چاره ای غیر از تظاهر
اگر چه هست جانم از جفا پُر
خدایا کاش او بخشیده باشد
اگر چه سخت هم رنجیده باشد
بزرگی فطرت بخشندگان است
که مادر فاخر هر دو جهان است
"رسا" میسوزد. اما چاره ای نیست
بجز مادر دگر آزاده ای نیست
#گیتی_رسائی
درباره این سایت