کوچه ی تنگ

هر شب از آن کوچه گذر میکنم

بر در و دیوار نظر میکنم

خون شده دل زحسرتِ(زَسرَتِ) دیدار تو

نیست دگر ذره ای زآ ثار تو

من شدم آواره ی این کوی تنگ

نیست دگر ترس ز ناموس و ننگ

خاطره ها داغ زند بر دلم

از شب و از روز دگر غافلم

رفته ای و جای تو خالی شده

عاشق بیچاره چه حالی شده

کار من اینست ز شب تا سحر

چشم کنم همره هر رهگذر

دیده بدوزم که بیابم ترا

هیچکسی نیست که پرسد چرا

کاش که این کوچه شود گور من

چونکه هوایش شده داروی من

تا که"رسا" هست و نفس میکشد

چنگ به دیوار قفس میکشد

#گیتی_رسائی